معنی سرور چیست؟ سرور در فارسی به معنی سرویس دهنده ذکر شده است. در پاسخ سوال server به چه معناست باید گفت، کامپیوتری همیشه روشن و قدرتمند است که کاربران در زمان‌های متفاوت، از آن انتظار پاسخ به درخواست‌های خود را دارند.
زمانی که دسترسی به سرور تنها در محدوده یک شبکه داخلی باشد، آنرا سرور شبکه می‌نامند. به این معنا که تمامی کامپیوترهای موجود در این شبکه، از سرور فرمان می‌گیرند و نیازهای تحت شبکه خود را به کمک آن تامین می‌کنند.
حال اگر گستره این شبکه را کمی بیشتر و تشکیل شده از تمام کامپیوترهایی که از طریق اینترنت به هم وصل شده‌اند بدانیم، با گروه بسیار بزرگی از کامپیوترهای همیشه روشن و در دسترس از طریق اینترنت، روبرو هستیم. سرورهای اینترنتی، اطلاعاتی که در هر زمان از شبانه‌روز بر روی پهنای اینترنت جستجو می‌شوند را، در اختیار کاربران قرار می‌دهند.
کاربرد سرور با ذکر یک مثال ساده
به عنوان مثال، همانطور که می دانید مرورگر های مختلفی از جمله Chrome، Mozilla Firefox، Opera و… وجود دارند که شما می توانید از آنها استفاده کنید. زمانی که شما در مرورگر خود (به عنوان مثال مرورگر Chrome) به دنبال موضوعی هستید، در این حالت درخواست خود را به مرورگر داده و این مرورگر به سرور مربوطه مراجعه کرده و اطلاعات و داده های لازم را از آن گرفته و به شما تحویل می دهد.
منابع سخت افزاری سرور چیست ؟
با توجه به اینکه حالا میتوانید به راحتی پاسخی برای سوال سرور یعنی چه داشته باشید، بد نیست از مبحث دیگری یاد کنیم که به چیستی منابع سخت افزاری یک سرور اشاره میکند. سوال اصلی این است که منابع سخت افزاری سرور و تنظیمات سرور چیست و چگونه انجام می شود؟
سرور از قطعات سخت‌افزاری خاصی تشکیل شده است که بالاترین پردازش و عملکرد از آنها انتظار می‌رود. عموما سرورها از پردازنده‌ای قدرتمند با چندین عدد هسته فیزیکی و مجازی، RAM بالا و هارد‌دیسک با فضای ذخیره‌سازی چند ترابایتی، تشکیل می‌شوند.
با توجه به این میزان قدرت و عملکرد، سرور می‌بایست در فضایی نگهداری شود که بدون هیچ‌گونه اختلال و قطعی به صورت ۲۴ ساعته روشن و به اینترنت وصل باشد. کاربرد سرور با توجه به این ساختار و پاسخگویی به درخواست‌های متعدد کاربران، معنا می‌یابد.
انواع تنظیمات سرور چیست؟
همانطور که می دانید، سرور یک کامپیوتر قدرتمند و همیشه روشن میباشد که از یکسری منابع سخت افزاری و نرم افزاری تشکیل شده است و نیاز به تنظیمات و نگهداری دارد. در واقع، می‌توان با اجرای تنظیمات مناسب برای سرور، به نوعی ساختار آن را معماری کرد و استفاده بهتری از منابع آن برد. به عبارت دیگر، با استفاده از تنظیمات سرور، نحوه برقراری ارتباط و میزان دسترسی کاربر به منابع سرور را مشخص میکنیم. در اینجا چند نمونه از روشهای تنظیم کردن سرور را بیان کرده‌ایم:
_ ساده ترین شکل تنظیم یک سرور، این است که تمامی منابع آن شامل برنامه نرم‌افزاری، پایگاه داده و… را در یک محیط قرار دهید. در این روش که به سرعت قابل اجرا است، کاربر ارتباط مستقیمی با سرور دارد. البته عیب یابی این نوع تنظیم کمی مشکل می باشد.
_ می‌توان پایگاه داده را از روی اینترنت جدا کرد و ارتباط کاربر با آن را از طریق یک برنامه سرور برقرار نمود. با انجام این کار امنیت و محافظت از بانک اطلاعاتی داده ها افزایش می یابد. از طرفی، اگر پهنای باند و سایر شرایط مناسب برای برقراری ارتباط بین سرور پایگاه داده و سرور برنامه وجود نداشته باشد موجب عملکرد ضعیفی می‌شود.
_ نوع دیگری از تنظیمات سرور، استفاده از لود بالانسر میباشد. اگر بخواهید چندین برنامه را بر روی یک دامنه ارائه دهید، این روش مناسب خواهد بود. البته، اگر لود بالانسر که رابط بین کاربر و محیط اصلی سرور است، کار نکند، عملکرد برنامه و ارائه خدمات مختل می‌شود.
_ تکثیر پایگاه داده، روش دیگری می باشد. ساختار این روش، شباهت زیادی به روش قبلی(لود بالانسر) دارد. با این تفاوت که برای هر سرور، یک پایگاه داده قابل خواندن تکثیر می شود. به روز رسانی پایگاه داده(نوشتن)، از طریق سروری که به عنوان Master تعیین شده است، انجام می‌شود و امکان خواندن برای سایر سرورها وجود دارد. بنابراین، با نقص در سرور Master عمل به روز رسانی پایگاه داده، به تأخیر می‌افتد.
