با این که اصل و نسب درایو Solid State به هارد دیسک باز میگردد، باید گفت بخشی از این شناسنامه به ابزار ذخیره‌سازی غیر مکانیکی باز میگردد.اسم حافظه فقط خواندنی به تلفن همراه گره خورده است. قبل از اینکه حتی درایو های مکانیکی به شکلی متداول در دسترس باشند، کامپیوتر ها از کد ذخیره شده در یک تراشه ROM که بر روی مادربرد قرار گرفته بود، بوت می‌شدند. همان‌طور که از نام ROM پیداست، کامپیوترها فقط می‌توانند داده‌ها را از این حافظه بخوانند.
کامپیوتر این کار را برای بارگذاری command prompt اولیه که از طریق آن می‌توانید برنامه‌ها را اجرا کنید، انجام می‌دهد. هنگامی که ظرفیت این تراشه ها رشد کرد و بیشتر شد توانستند کل محیط های عملیاتی مانند Workbench آمیگا را در خود جای دهند. آنها دقیقاً شبیه به اس اس دی نیستند، زیرا قابلیت نوشتن داده را ندارند، اما ایده استفاده از چنین چیزی به منظور اجرا کردن سیستم عامل از روی حافظه غیر مکانیکی استوار است. حتی EEPROM های جدید که شما می‌توانید روی آنها داده رایت کنید، همچنان متفاوت و غیرعادی هستند زیرا نمی توان محتوایشان را در زمان اجرا تغییر داد.
هارد دیسک ها و انواع حافظه هیبریدی
برای این که بدانید رابطه هارد دیسک با حافظه SSD چیست باید بدانید اکثر اس اس دی ها استاندارد یکسان یا شبیه به هارددیسک ها دارند.
کانکتورهای گوناگون، مانند SATA، باعث می‌شوند به‌راحتی بتوانیم از چیزی بسیار سریع تر از یک درایو مکانیکی قدیمی استفاده کنیم. در واقع کانکتور ها برای گذاری آسان تر از هارد به SSD پدید آمده‌اند. این مسیر با وجود درایوهای هیبریدی مانند درایو فیوژن اپل که تعدادی درایو ذخیره‌سازی سریع حالت جامد را به هاردهای معمولی افزوده، راحت‌تر شده است.
هنگامی‌که ابزارهای ذخیره‌سازی مبتنی بر فلش برای اولین بار به روی صحنه آمدند، بسیار گران بودند. آنها نه‌تنها هزینه‌ی زیادی داشتند، بلکه فضای بسیار کمی نیز ارائه می کردند. تولیدکنندگان یکی از دو راه زیر را برای ترکیب کردن فضای بیشتر HDD با سرعت بیشتر اس اس دی در پیش گرفتند:
- یک روش از درایو حالت جامد استفاده می‌کند و آن را با فضای هارددیسک کامل می‌کند. این بدان معنی است که انگار یک کاربر از هر دو بهره مند است و برای نصب برنامه‌ها و یا ذخیره‌سازی فایل‌ها از هر کدام که بسته به شرایط منطقی‌تر است استفاده می‌کند. مثلا برنامه‌های پرکاربردی مانند ویرایشگرهای فیلم و ویدئو با ذخیره داده روی SSD عملکرد بهتری دارند و اگر موارد کم‌اهمیت‌تر از جمله داده‌های مربوط به ویرایشگرهای متن در HDD ذخیره شوند، مشکلی پیش نخواهد آمد.
- همچنین دستگاه‌هایی وجود دارد که هر دو نوع ذخیره‌سازی را در یک واحد فیزیکی ترکیب می‌کنند، مثلا یک درایو 2.5 اینچی که دارای هارددیسک مکانیکی و همچنین فرمت ذخیره‌سازی حالت جامد است. با تمام آنچه گفته شد، این نوع درایو همچنان برای کامپیوتر و سیستم عامل در قالب دو درایو جداگانه در نظر گرفته می‌شود.
- در عوض، نمونه‌های یکپارچه ای از موارد فوق هم بودند که در آنها هم هارددیسک و هم درایو حالت جامد در یک دستگاه واحد وجود داشتند. این دستگاه‌ها داده‌هایی که بیشتر استفاده می‌شوند را در قسمت SSD درایو ذخیره می کردند، بنابراین می‌توان آن داده‌ها را سریع‌تر در اختیار برنامه‌هایی که به آنها نیاز دارند، قرار داد. هر یک از سخت‌افزار کنترلر درایو یا سیستم‌عامل و یا هر دو، می‌توانند مدیریت کنند که چه داده‌هایی به کجا و کدام قسمت بروند. این نوع دستگاه‌ها هم‌زمان سرعت یک درایو SSD و ظرفیت یک هارد را به شما ارائه می‌دهند.
حافظه فلش
برای پاسخ به این که حافظه SSD چیست باید با حافظه فلش هم آشنا شویم. بسیاری از مدیا های قابل‌حمل و جابجایی در دهه 1980 تا اوایل دهه 2000 تفاوت چندانی با هارددیسک‌ها نداشتند. نمونه‌های مختلفی از جمله سی‌دی‌های قابل رایت (که از رایت کردن نوری به جای مغناطیسی استفاده می‌کنند) تا مواردی مانند ZIP Drive های لومگا (یک فلاپی دیسک است که تقریباً ظرفیتی به اندازه‌ی هارددیسک دارد) . آنها همگی دارای جزئی مکانیکی بودند. هنگامی‌که کامپیوترهای قابل‌حمل آمدند، همراه با عکاسی دیجیتال حرفه‌ای، شکل‌های منعطف‌تری از رسانه‌ها هم پدید آمدند. کارت‌های فشرده‌ی فلش (CF) یکی از اولین‌ها بودند و در ادامه کارت حافظه‌ی سونی، کارت‌های مولتی‌مدیا (MMC)، رسانه‌های هوشمند (smart media)، کارت‌های اکستریم دیجیتال (XD) و خانواده‌ی کارت‌های SD به بازار عرضه شدند.
موارد گفته‌شده برخی از اولین حافظه‌های مبتنی بر فلش بودند که به‌راحتی برای مصرف‌کنندگان در دسترس بود و مقرون‌به‌صرفه و مفید نیز بودند. با این‌حال، آنها وابسته به دستگاه بودند، بنابراین، هنگامی‌که «درایوهای thumb » که در اوایل دهه‌ی 2000 کم‌کم ظاهر شده بودند، پدید آمدند، ارتقاء قابل‌توجهی به وقوع پیوست.
آنها قابل‌حمل بودند، به‌اندازه‌ی کافی سریع بودند، به‌گونه‌ای که اکثر کاربران این تفاوت را متوجه نشدند و از همه مهم‌تر از پورت یو اس بی که همه‌جا کاربردی است، استفاده می‌کردند. درحالی‌که رسانه‌های دیگر از نظر هزینه به ازای هر مگابایت نمی توانستند با آنها رقابت کنند، آنها صرفا یک روش ارزان و مؤثر برای حمل فایل‌هایتان ارائه می‌کردند.
SSD های جدید
این جاست که خوایم دید ضعف هارد دیسک نسبت به حافظه SSD چیست و باید گفت چندین عامل برای برتری اس اس دی وجود دارد. اولاً انقلاب گوشی‌های هوشمند، تقاضای مردم برای ابزارهای قابل حمل را افزایش داد. گذشته از هر چیزی، وقتی شما می‌توانید یک صفحه‌ی وب کامل را به‌راحتی بر روی گوشی خود ببینید، چرا نباید لپ تاپی سبک و قابل حمل داشته باشید؟ اگر تلفن شما می‌تواند چندین و چند گیگابایت اطلاعات را بدون وجود درایوهای سنگین و پر سر و صدا نگه دارد، چرا یک لپ تاپ نباید همچین توانایی داشته باشد؟
SSD های امروزی دارای مزیت‌هایی قابل توجهی در مقایسه با HDD ها دارند از جمله:
- از آنجایی که هیچ بخش مکانیکی در هنگام خواندن / نوشتن داده‌ها در درایوهای SSD وجود ندارد، کارها فقط به صورت الکترونیکی انجام می شود که این حالت در مقایسه با اینکه یک بازوی فیزیکی حرکت کرده و داده را بخواند یا بنویسد، بسیار سریع‌تر است.
- همچنین این درایوها به میزان زیادی در برابر آسیب‌های ناشی از افتادن و ضربه خوردن مقاوم هستند.
- عدم وجود قطعات متحرک، نیاز به برق‌رسانی به آن قطعات را حذف می‌کند، مصرف انرژی کاهش یافته و درنتیجه عمر باتری را افزایش می‌دهد.
- کاهش مصرف انرژی با کاهش گرما همراه است که به افزایش سرعت عملکرد دستگاه شما کمک می‌کند و عمر مادربردتان را نیز افزایش می‌دهد.
